شناسایی IP سایت‌ها با یک دستور
هر سایت، رایانه، چاپگر یا هر دستگاه دیگری در شبکه، با دو مشخصه IP و Name شناخته می‌شود.
Name معمولا یک عبارت اختیاری است که در سایت‌ها با عنوان دامنه و در دستگاه‌های دیگر به صورت یک نام با قواعد تقریبا آزاد، انتخاب می‌شود.
مهم‌ترین کاربرد Name یا دامنه، آسان‌تر کردن فرآیند به خاطر سپردن و عنوان کردن سایت‌هاست. به عنوان مثال 216.239.32.20 مشخصه و IP سایت گوگل است اما به خاطر سپردن این اعداد برای استفاده‌های متعدد از این سایت، کار چندان آسان و خوشایندی نیست. از این DNSها ترکیبات دوتایی از نام‌ها و IPها را ذخیره کرده‌اند و کاربران مختارند به وسیله یکی از دو روش فراخوانی نام یا IP به وب‌سایت‌ها و یا منابع دیگر در شبکه دسترسی یابند.
خوب است بدانید که با در اختیار داشتن یکی از ترکیبات دوتایی IP-Name می‌توان دیگری را با استفاده از دستوری ساده به راحتی به دست آورد. این دستور nslookup نام دارد.
این دستور، یک دستور تک پارامتری است و درست همانند دستور آشنای Ping به همراه یک IP یا Name فراخوانی می‌شود. شکل اجرای این دستور به صورت زیر است:
Nslookup google.com
Nslookup 216.239.32.20
اجرای این دستور به شکل اول، IP و آدرس فیزیکی سایت گوگل را باز می‌گرداند. با توجه به این که این IP در فضای اینترنت به یک سایت تعلق گرفته است، IP لزوما یکتا خواهد بود و این IP نمی‌تواند به هیچ دامنه دیگری تعلق داشته باشد.
اجرای دستور به شکل دوم، نام سایت یا منبعی که در شبکه IP مورد نظر شما به خود اختصاص داده، باز خواهد گرداند.
برای اجرای این دستور لزوما به شبکه اینترنت نیازی نخواهید داشت و می‌توانید آن را در شبکه‌های محلی نیز اجرا کنید.
مانند بسیاری از دستورات از جمله Ping همیشه همه سایت‌ها و یا منابع در شبکه به دستور nslookup پاسخ نمی‌دهند. گاهی لازم است بعضی از سرورها کاملا پنهان باقی بمانند و به همین دلیل، تنظیمات طوری اعمال می‌شود که سرور از پاسخگویی به دستورات عمومی سرباز زند.
