وبهاستینگ همان چیزی است که وقتی میخواهید همه بتوانند وبسایتتان را روی شبکه بینالمللی (اینترنت) ببینند، به آن نیاز دارید. به زبان ساده، وبسایت شما باید روی یک سرویسدهنده میزبان قرار گیرد. کامپیوتر شخصی شما هم میتواند بهصورت یک سرویسدهنده میزبان تنظیم و راهاندازی شود، اما اگر قصدتان جذب ترافیک یا «بازدیدکننده» زیاد برای سایتتان است، این کار زیاد عاقلانه بهنظر نمیرسد. برای اینکه وبسایت شما در اینترنت در دسترس باشد، لازم است کامپیوتر شما همیشه روشن و به اینترنت متصل باشد؛ بهمحض خاموش شدن کامپیوتر، دیگر کسی سایت شما را نمیبیند.
تمام شرکتها، ارگانها و حتی افراد شخصی که نیاز به وبسایت دارند، برای میزبانی سایتشان بهسراغ شرکتهای ارائهدهنده خدمات میزبانی میروند. در چنین شرکتهایی، سرورهای آنها بیشتر در خارج از ایران و در معروفترین و مجهزترین Datacenterهای دنیا قرار دارد، جاییکه بهصورت ۲۴ساعته برق به سرورها متصل است و اینترنت قطعی ندارد و برای مواقع اضطراری تمهیداتی اندیشیده شده است. طراحی سایت پیشرو ارتباطهاست و شما بهعنوان مشتری به فضای کوچکی از این سرورها دسترسی دارید که با داشتن فضایی هرچند کوچک و کمحجم به یک تیم از متخصصان اینترنت برای نگهداری وبسایتتان متصل خواهید بود که درطول ۲۴ساعت میکوشند که این سرویس متوقف نشود. از طرف دیگر این نکته که سرورهای میزبان شما در چه مرکز دادهای و در کدام کشور واقع شده و فراهم شدن شرایط امکانات این مرکز داده از نظر پهنای باند، امکانات امنیتی، استحکام بنای فیزیکی، پیشبینی شرایط بحرانی مانند قطعی برق، آتشسوزی، زلزله و... تا چه میزان است؟ از شاخصهای مهم برای تصمیمگیری انتخاب یک سرویسدهنده خدمات میزبانی وب است.
دامین چیست؟
دامنه درحقیقت نام وبسایت شماست که از دو قسمت نام و پسوند تشکیل شده. پسوندهای بینالمللی رایج عبارتند از: .com ، .net و .org که دارای مصارف عمومی هستند و هر یک به ترتیب معرف سایتهای تجاری (Commercial)، شبکه (Network) و سازمانی یا غیرانتفاعی (Organization) هستند. در ثبت این دامنهها هیچ محدودیتی وجود ندارد، ولی نامها با اولویت درخواست ثبت میشوند و برای مدت یک تا دهسال (تمدیدپذیر) با توجه به حق ثبت پرداختی معتبر هستند. دامنههای .info ، .biz و .name نیز در زمره دامنههای ثبتپذیر برای عموم، ولی با کاربری خاصاند. پسوند .info برای سایتهای اطلاعاتی (Information)، پسوند .biz برای سایتهای تجاری (Business) و پسوند .name هم فقط برای سایتهای شخصی مناسب است که استفاده از این سه پسوند در خارج از این چارچوب تعریف شده، ممنوع و منجر به حذف دامنه و سلب حقوق مربوط از مالک آنها خواهد شد.