حافظه ویژهای است که یک نسخه از مقادیر دادههای پر مصرف در آن
نگهداری میشود. حافظه Cache محتوای نقاطی از RAM که بیشتر مورد استفاده
قرار میگیرند همراه با نشانی آنها میباشد، هنگامی که پردازنده به محلی
از حافظه رجوع میکند Cache بررسی میشود تا مشخص شود که آن نشانی در آن
موجود است یا خیر. چنان چه نشانی مورد نظر در Cache موجود باشد دادهها به
پردازنده تحویل داده میشوند در غیر این صورت دستیابی معمولی به حافظه صورت
میگیرد وقتی سرعت دستیابی به RAM در مقایسه با سرعت ریز پردازنده پایین
باشد Cache مفید واقع میشود چرا که سرعت دستیابی به آن همیشه بیشتر از
سرعت دستیابی به RAM است. دو نوع Cache که در زیر به آنها اشاره شده است
عبارتند از: نوعی Cache که برای بهبود سرعت پردازش در پردازندههای I486 و
سطح بالاتر تعبیه میشود. Cache L1 را که عموما حاوی 8KB فضا است میتوان
در یک سیکل ساعت خواند، بنابراین در ابتدا این Cache جستوجو میشود. I486
یک Cache L1 دارد. پنتیوم دارای دو Cache است که یکی برای برنامهها و
دیگری برای دادهها میباشد.
L2 CACHE نوعی Cache بوده که متشکل از STATIC RAM میباشد. در مادربوردهایی
که از پردازندههای I486 یا سطح بالاتر استفاده میکنند Cache L2 که عموما
128 کیلوبایت تا یک مگابایت هستند از DRAM سریعتر است اما از Cache L1
موجود در تراشه پردازنده کندتر است و آن را Level2 Cache نیز مینامند.